Rock party

Ε,ναι λοιπόν...αποφάσισα να βγώ απ'το σπίτι. Κι οχι μόνο αυτό...αποφάσισα να βγώ βράδυ. Να το ξενυχτίσω ρε αδερφέ.

Φασαρία, κόσμος, μουσική στη διαπασών...δεεεεε...δεν το'χω!
Προτιμώ καμία ταβερνούλα στο χαλαρό. Να μπορείς να πείς και 2 κουβέντες.
Αλλά λόγω του rock party, τα έβαλα κάτω και τα σκέφτηκα...
Η μουσική εγγυημένα καλή...ο σούπερ, ο τέλειος, ο ασύγκριτος an205 στην κονσόλα...τι να λέμε!(σε έφτιαξα πάλι…!)η παρέα μια μια χαρά..δεν το κάνω το βήμα?..και το έκανα!

Ωπ..μισό λεπτό!
Πριν γίνει λοιπόν το βήμα, είχε έρθει ένας φίλος απ' το σπίτι για να πάμε μαζί.
-Να βάλω μια ρακί?
-Και δεν βάζεις...
Ηπιαμε τα 5-6 σφηνάκια μας και αναχωρήσαμε (αν και με καλούσε απελπισμένα ο καναπές μου).

Σε ένα μισαωράκι αφού φτάσαμε, είχαμε γίνει μια μεγάλη ωραία παρέα.
Γειά σου απο'δω, γειά σου απο 'κει...οχι πως είμαι και κανένας υπερκοινωνικός άνθρωπος..αλλά μικρό το νησί..γνωριζόμαστε.
Είχα ψιλογίνει κι απ'το σπίτι και είχα έρθει στο κέφι.

-Ελα, το σφηνάκι σου.
-Τι είναι?
-Πιές και θα δείς.
Δεν λέω οχι σε αυτά..αγένεια..δεν κάνει!

Jack amaretto..ναι, δεν είναι κακό αλλά μετά τις ρακές και την tequila που ήδη έπινα..ε,οσο να πείς..δεν ταίριαζε.
Παρ'ολα αυτα δεν αρνήθηκα..τα'παμε..αγένεια.Ολοι να πίνουν κι εγώ να κοιτάω?
Ντροπή!

Πάμε κι αλλη μια γύρα σφηνάκια tequila (ε,τι?..απ'το δικό μου δεν θα πιούμε?)
Αντε ακόμα μια jack amaretto...κι άλλη μία κερασμένα απ'το μαγαζί, κι άλλη μια απο αυτόν,κι αλλη μια απο εκείνον...ήρθα κι έγινα..σούπερ!

Πάντως το τι γέλιο έριξα, δεν περιγράφεται. Α ρε αλκοόλ αθάνατο!
Καλά..βοήθησαν λίγο και οι καταστάσεις.Οχι λίγο..πολύ!

Και ήρθε η ώρα να φύγουμε.
-Μπορείς να οδηγήσεις?
-Are you talking to me?
-Καλά..κατάλαβα.

Στο δρόμο έκλεινα το ένα μάτι για να βλέπω σωστά την εικόνα.Αν δεν το έκανα ήταν 2 οι εικόνες...μαγικό!
Τα κατάφερα τελικά, παρά τις μαγικές εικόνες.
Φτάνω σπίτι νωρίς το πρωί και ξαπλώνω...ωχ, κι άλλο μαγικό!..το ταβάνι μου γυρίζει.Χα! έχω unique ταβάνι!
Οκ..το καμάρωσα λιγάκι και μετά άρχισα τα κατοστάρια στην τουαλέτα.
Η ρακί, η τεκίλα και το τζακ αμαρέτο δεν μπόρεσαν να συνυπάρξουν!

Στους δύο τρίτος δεν χωρεί… Μην σου πώ ότι σε αυτές τις περιπτώσεις.. πιο καλή η μοναξιά…
Μετά και την πρωινή γυμναστική μου λοιπόν, κι αφού ολο το αλκοόλ (και οχι μόνο) που υπήρχε μέσα μου χαιρέτησε, ξάπλωσα, έκλεισα τα μάτια μου και πέθανα!

Και ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς κομμάτια...χικ!