Τι να πεις όταν τα λόγια γίνονται τόσο φτωχά ώστε χάνουν την σημασία τους οι λέξεις;
Όταν οι πράξεις είναι τόσο δυνατές που καμία εξήγηση δεν έχει χώρο να σταθεί.
Γυρνάς νοητά στις μέρες που έφυγαν και μένεις να αναρωτιέσαι.
“Αφού μου το είχα υποσχεθεί… γιατί;”
Τις κουβαλάμε τις αδυναμίες μας. Δύσκολο το βάρος, αλλά υποχρεωτικό.
Δεν συνηθίζω να μοιρολατρώ για αυτές τις αδυναμίες.
Απλά όταν έχω πεισθεί πως έχουν μείνει στο παρελθόν, και ξαφνικά τις βρίσκω ξανά μπροστά μου, απογοητεύομαι.
Πόσο μάλλον όταν αυτές οι αδυναμίες τυγχάνει να επηρεάζουν και αγαπημένα πρόσωπα γύρω μου. Εκεί είναι τα δύσκολα. Τα πολύ δύσκολα.
Γιατί μόνη μπορώ να χτυπιέμαι όσο θέλω. Τουλάχιστον αρχίζει και τελειώνει σε εμένα. Οι ενοχές όμως που προκαλούνται από τις σκέψεις πως ακόμη και άθελα παραφέρθηκα και πλήγωσα επειδή δεν κατάφερα να ελέγξω τον εαυτό μου… ε, αυτές δεν παλεύονται!
Για τέτοιου είδους αδυναμίες μιλάω… που τελικός αποδέκτης είναι και κάποιος τρίτος που στην τελική δεν φταίει σε κάτι.
Εντάξει, το κατάλαβα. Έκανα λάθος. Το αναγνωρίζω και το χρεώνομαι.
Αν μη τι άλλο ξέρω να ζητάω συγνώμη. Αλλά αυτή τη φορά έχω την αίσθηση πως είναι λίγη μια συγνώμη όσο ειλικρινής και ανιδιοτελής κι αν είναι.
Χάνει το νόημά της η λέξη.
Προσγειώθηκα ανώμαλα. Είχα υπερεκτιμήσει τον εαυτό μου σε κάποια θέματα. Να που τελικά χρειάστηκε να αναθεωρήσω.
Χωρίς καμία ηττοπάθεια. Αλλά με περισσότερο ρεαλισμό.
Και το μόνο που σκέφτομαι τις 2 τελευταίες μέρες είναι να μπορούσα να είχα μνήμη χρυσόψαρου. Αλλά δεν έχω…
Μοναχός σου χόρευε και όσο θέλεις πήδα, λέει ο σοφός λαός, αλλά αυτό δεν ισχύει εδώ αφού απ΄ότι κατάλαβα εσύ στον χορό (για να μην πω στο πήδημα και παρεξηγηθώ) πάτησες καποιανού (που λεν στο χωριό μου) το πόδι και απ' ότι κατάλαβα όχι για πρώτη φορά. Την πρώτη φορά λες ένα συγνώμη και καθαρίζεις αλλά πρόσεχε γιατί «Το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού εστί» και δεν την γλυτώνεις επειδή λέει ανδρός το αν θα σε συγχωρέσει ο παθών είναι δική του απόφαση το αν θα τον (την) ξαναπατήσεις είναι δική σου.
ReplyDeleteΑπο που κατάλαβες οτι δεν ήταν η πρώτη φορά; Λάθος συμπεράσματα.
ReplyDeleteΔεν συμβαίνει πάντα αυτό το "λες ένα συγνώμη και καθαρίζεις". Ακόμη κι αν πρόκειται για την πρώτη φορά.
Εχω αρκετά καλή αντίληψη για αυτά που μου συμβαίνουν, μην ανησυχεις.
Είναι ωραίο να αναπτύσσουμε θεωρίες, αλλά ξέρεις...
..οποιος είναι έξω απ’το χορό...
Όποιος είναι έξω απ'τον χορό δεν του πατάν τα πόδια...
ReplyDeleteκαι δεν εννοούσα ότι πατάς του ίδιου τα πόδια κάθε φορά γιατί αυτό δεν λέγεται χορός αυτό λέγεται γάμος...
και ναι συμφωνώ ότι αρκετές φορές δεν καθαρίζεις με μια συγνώμη αλλά αυτό έχει να κάνει αν τον άλλον τον ξενύχιασες, αν του σπασες τίποτα, ή αν απλά τον σκόνισες και έχει να κάνει και με το πόσο τον εκτιμάς.
Δεν νομίζω πως παίζει κάποιο ρόλο η εκτίμηση που έχεις σε κάποιον.
ReplyDeleteΜπορεί και να τον εκτιμάς και να τον σέβεσαι, και να δημιουργηθούν τέτοιες συνθήκες ώστε να ξεφύγεις απ’τα όριά σου.
Οπως και να’χει εννοείται πως δεν ψάχνω για δικαιολογίες. Απλά προσπαθώ να αναλύσω την κατάσταση.
Παίζει ρόλο γιατί αν κάποιον δεν τον εκτιμάς και τόσο ή καθόλου τότε χε...ς, θα μου πεις αν δεν τον εκτιμάς τότε πως χόρεψες μαζί του... όλα γίνονται πίστεψε με...
ReplyDeleteΟχι δεν γίνεται αυτό που λες.
ReplyDeleteΤουλάχιστον έτσι πιστεύω εγώ.
Πέρα απο οτιδήποτε άλλο, πρέπει να εκτιμάς τους ανθρώπους που επιλέγεις να έχεις δίπλα σου.
Πρόκειται για προσωπικές επιλογές..αν είναι δυνατόν!
Τι κάνεις;..βάζεις στη ζωή σου όποιον να’ναι;
Μεγάλη κουβέντα ανοίξαμε, και σε λάθος μέρος.
Θα τα πούμε απο κοντά.
Ναι, πες μας ότι σε κουράσαμε κιόλας :-Ρ
ReplyDeleteΚαι τι νόμιζες ότι θα σου κάνω ψυχανάλυση μέσω μπλογκ για να γλυτώσεις την χρέωση;;;;
Σε γελάσανε...
ΥΓ
ReplyDeleteΞέρεις πόσες φορές μπορείς να πέσεις έξω για κάποιον (κάποια) και να στο λένε κιόλας και συ ΟΧΙ ΛΑΘΟΣ ΚΑΝΕΤΕ;;
Μεταξύ σας μιλάτε βρε;;; :)Τσάμπα ψυχανάλυση θέλω κι εγώ,αλλά είστε λίγο μακριά!!
ReplyDeleteΛοιπόν! Έχω να πω, ότι δεν υπάρχει λόγος να αυτομαστιγώνεσαι καλή μου φίλη! Όλοι κάνουμε λάθη κι αν η συγνώμη είναι ειλικρινής και πρόθεση δεν υπήρχε, τότε όλα μπορούν να ξεπεραστούν!
Το καλό μου blogaki..
ReplyDeleteΜερικές φορές είναι καλό να αυτομαστιγώνεσαι. Μπαίνεις στην ουσία του λάθους και δεν το περνάς στα ψιλά.
Και φυσικά αποτρέπεις τον εαυτό σου απ’ το ίδιο λάθος δεύτερη φορά.
Βγαίνει και κάτι...
Το αυτομαστίγωμα δεν ξέρω αν κάνει καλά...χαλιέσαι, χτυπιέσαι, το κεφάλι και το στομάχι πονάνε σε φριχτά...και το μονο που ζητάς ειναι οι μέρες οι καταστροφικές απλά να μην υπήρχαν...Guess what?? Μια συγνώμη από μια άλλη έχει ΤΕΡΑΣΤΙΑ διαφορά... Οταν την λες από την καρδιά σου και όντως ζητάς συγνώμη ο άλλος το νοιώθει, το βλέπει στα μάτια σου....:)
ReplyDeleteΠροσπάθησε να ηρεμίσεις το κεφαλάκι σου και να μην σκέφτεσαι τα αρνητικά...(λέμε τώρα για να ακούω και εγω...πφφφφφφ)
είπα να μην επέμβω. Πιστεύω σε σένα και στον αν205. Θα το λύσετε το θέμα. Αλλά είναι που στριφογυρνάει στο μυαλό μου και δεν μπορώ. Το θυμήθηκα πριν λίγο καιρό και είχα 12 χρόνια να το ακούσω: "Δεν άκουσα - πώς είπατε - ορίστε. Συγγνώμη κύριε ποιος είστε?"
ReplyDeleteΑποκωδικοποίηση...: ψυχής, σιωπής, θρησκειών, μυθολογιών,....
ReplyDeleteΣχηματοποίηση λόγου, κοσμογονία, θεογονία,....
URL : www.siopi.gr
Γεια.....
Έκανα λάθος, το ξέρω..ίσως όχι πρώτη φορά, αλλά ποτέ δεν κατάλαβα πόσο κακό του έκανα. Θα μπορούσα να κάνω ότι πιο τρελό αρκεί να καταλάβαινε πόσο πονάω κ οτι αξίζουμε μια ευκαιρία. Πώς να τον πείσω ότι αξίζει να είναι κοντά μου?
ReplyDeleteastarti.. 3 xronia meta, den xero an mpaineis kai blepeis pia. zo thn idia istoria me th dikh soy kai thelo th bohthia soy. poy mporo na se bro?
ReplyDeletealikh
na soy dina ena email na ta poyme??
ReplyDeletealikh
Alikh, simera eida to minima sou.
ReplyDeleteSteile mou sto astarti162@gmail.com