8.6.07

Αλλα-ζω!

Μετακομίζω.
Το συζητήσαμε και το αποφασίσαμε.
Φτιάχνω βαλίτσα και πάω 15 λεπτά μακριά απ’ το σπίτι μου.Οχι τίποτα τραγικό. Τις φοβάμαι τις συγκατοικήσεις, αλλά οχι οταν ξέρω πως έχω εναλλακτικές.To σπίτι μου θα με περιμένει ανά πάσα στιγμή.
Ας το κάνουμε λοιπόν το βήμα.

Φεύγω απ’την πρωινή δουλειά.
Κι έτσι απο αύριο θα πηγαίνω στη βραδινή, χωρίς το άγχος του πρωινού ξυπνήματος.
Επιτέλους ελεύθερος χρόνος! Τον έχω στερηθεί πολύ τις τελευταίες εβδομάδες.
Τελευταία μέρα σήμερα...yihaaa! :)

Κλείνει το μπλόγκ (προσωρινώς).

Σας ευχαριστώ ολους για τα σχόλιά σας και για ολα τα υπόλοιπα.
Απο Σεπτέμβρη, πάλι εδώ θα είμαστε. Θα έρχομαι...θα μαθαίνω νέα σας.
Καλές βουτιές και καλό καλοκαίρι σε όλους!!





4.6.07

Workoholic (κλεμμένο ;)

Ξεκινήσαμε λοιπόν. Τώρα μπορώ δικαιωματικά να γκρινιάζω όσο θέλω.
Ναι, οκ, δική μου ήταν η απόφαση για τη δεύτερη δουλειά αλλά το ένα δεν αναιρεί το άλλο.

Για το μοναδικό πράγμα που θα μπορούσα να παραπονεθώ είναι οι λιγοστές ώρες ύπνου που μου μένουν. Μπα, δεν θα κάνω ούτε καν αυτό. Θα αντισταθώ στον πειρασμό.

Η δουλειά στο μπαρ, μ’ αρέσει. Είναι μικρό, παίζει μουσική που ακούω και σπίτι (αν και οταν έρθει ο Αρης κάτι μου λέει πως θα εκτιμήσω περισσότερο τη μουσική) και συνήθως δεν έχει πολύ κόσμο. Αυτό μου δίνει την ευκαιρία να μιλάω με τον κόσμο, πράγμα που μου είχε λείψει μετα απο ολους αυτούς τους μήνες παραμονής μου στο γραφείο.

Με την Ευτυχία, που δουλεύουμε μαζί υπάρχει άψογη συνεννόηση και επικοινωνία και εκτός δουλειάς (ούτως ή άλλως γνωριζόμαστε καιρό), και έχουμε καλές σχέσεις με το αφεντικό. Καμία πίεση, οπότε, χαλαρά πολύ τα πράγματα.

Εχουμε ανοίξει 10 μέρες τώρα, και το καλύτερο είναι οτι έχουμε ήδη θαμώνες στο μαγαζί.
Ζευγάρια που κάνουν διακοπές στο νησί, μέχρι να φύγουν έρχονται καθημερινά.
Μας φωνάζουν με τα μικρά μας, ξέρουμε τι πίνουν. Πολύ την χαίρομαι αυτή την οικειότητα.

Όλα μια χαρά λοιπόν αλλά υπάρχει ένα μικρό προβληματάκι (ε, εντάξει..ολα τέλεια θα ήταν;).
Πέρυσι ήμουν πάλι εκεί και το πόστο μου ήταν το service.
Φέτος, που ήρθε η Ευτυχία κι οχι ο περσινός μπάρμαν,πήρε εκείνη την θέση μου κι εγώ αναγκαστικά μπήκα απο μέσα.
Τα χαριτωμένα σχόλια των φίλων σχετικά με το ύψος μου σε συνάρτηση με το ύψος της μπάρας και το ψηλότερο επίπεδο που βρίσκονται τοποθετημένα τα ποτά, δίνουν και παίρνουν. Ζώ για ακόμα μια φορά στιγμές άπειρης κατανόησης και αγάπης.

ΓΛΥΚΕΣ ΚΟΥΒΕΝΤΕΣ
1.Να σου πάρουμε δώρο το σκαλάκι που χρησιμοποιούν στις βιβλιοθήκες, να το παίρνεις μαζί σου και εκτός δουλειάς.
2.Να βάλετε 2-3 στρώματα πλακάκι ακόμη, για να φαίνεται τουλάχιστον το κεφάλι σου.
3.Ετσι οπως τεντώνεσαι μπορεί να ψηλώσεις κιολας μέχρι τέλος της σεζόν(συνοδευόμενη γλυκιά κουβέντα απο πνιχτό γέλιο)!
4.Πω πω...φέτος το μαγαζί βρίσκεται σε "υψηλά" επίπεδα!

Και διάφορα άλλα τέτοια σιροπιαστά.
Ποιός πτοείται; εγώ; χα!
Σιγά το δύσκολο, μπορώ να περπατάω και στις μύτες :Ρ

Με τις 2 δουλειές έχω ψιλοκουραστεί, γιατί δεν έχω πολύ ελεύθερο χρόνο, αλλά θα το φτιάξω σύντομα το πρόγραμμα.
Είπαμε..φέτος βουτιές!