19.3.07

Me, my self and I

Tell me why i don´t like Mondays...αναρωτιέται ο φίλτατος σερ Bob Geldof.
Για δες..μόλις ανακάλυψα ένα κοινό που έχω με έναν σερ.Ναι, μπράβο μου!
Μου έχει κολλήσει απ’την ώρα που ξύπνησα.
Δεν έχω πρόβλημα με όλες τις Δευτέρες...ψέματα, έχω! Ναι, έχω με όλες.
Με την συγκεκριμένη όμως έχω ακόμη μεγαλύτερο πρόβλημα!

Ναι, σιγά...και τι φταίει η μέρα αν εσύ ξύπνησες στραβα;..θα μου πείς.
Φταίει!..θα σου απαντήσω με τον γεμάτο επιχειρήματα λόγο μου.
Κοίτα να βρείς την πραγματική αιτία της γκρίνιας σου και ασε τις δικαιολογίες...θα μου πείς.
Ασε με ήσυχη κι εσύ!!..θα σου απαντήσω και πάλι με τα γνωστά μου επιχειρήματα.

Ε,μετά θα τσακωθούμε επειδή δεν με καταλαβαίνεις (να μαντέψεις!!), δεν θα σου μιλήσω για λίγο, θα αρχίσεις να με γεμίζεις σκέψεις που θα προσπαθώ να διώξω και τελικά θα καταφέρεις να με ποτίσεις με αυτές. Θα θέλω να σε πλακώσω στο ξύλο για αυτό που κάνεις και αφού δεν μπορώ, ψάχνοντας διεξόδους θα κάνω πράγματα για να ξεχνιέμαι και να μην σκέφτομαι.
Κι οταν θα γυρίσω σπίτι το βράδυ θα σε βρώ να κάθεσαι στον καναπέ,να μου χαμογελάς με κατανόηση και τότε θα καταλάβω οτι μπορούμε πια να κάνουμε μια αξιοπρεπή κουβέντα (με επιχειρήματα).

Ετσι όμορφα περνάμε με τον εαυτό μου.
Απλά, λιτά, χομπίστικα...όπως λέγαμε κάποτε.

14 comments:

  1. Είναι πραγματικά μοναδικός ο διάλογος που κάνουμε με τον εαυτό μας όταν ξυπνάμε!!ειδικά μέχρι να πιούμε μια γουλιά καφέ, να ανοίξει το μάτι και να έρθουμε σε επικοινωνία με τους γύρω μας...θαρρείς και "τρέχουμε" να προλάβουμε να κουβεντιάσουμε με τον εαυτό μας και να πούμε όλα αυτά που αποσιωπήσαμε ενώ κοιμόμασταν..

    ReplyDelete
  2. kalhmera! :D

    o allos sou eaytos grafei katholou sto blog? (jjj-okin!)

    ReplyDelete
  3. και που να ήσουν Διδυμος να δεις κατάσταση...κάθε καναπές και εαυτός)))))

    ReplyDelete
  4. ...
    καιιι Δευτέρααα να ταν μόνοο κανα δυο φορές το χρόνοοοο σαλαλα

    ReplyDelete
  5. μην μαλώσετε και αρχίσετε τα μπουνίδια..

    ReplyDelete
  6. @chloe
    Τα είπαμε..είχαμε κοινές σκέψεις όπως φαίνεται. ;)

    @spyros
    Tον αφήνω που και που...οταν είναι καλό παιδί!
    btw..σου πάει πολύ το πούρο! ;)

    @crazy chef
    Mπα, άσε...μια χαρά τα καταφέρνω και σαν Υδροχόος.
    Με νιώθεις ε; Αχ! :) :)

    @Joan
    Tι ωραίο τραγουδάκι..μα τι ωραίο!!

    @lazinio
    Γιατί;..νομίζεις δεν τον έχω; χα!

    ReplyDelete
  7. Λοιπόν το να τα βρεις με τους εαυτούς σου είναι ακριβό και επίπονο στο χω ξαναπεί.
    Εμένα οι εαυτοί μου συμφωνούν
    σε λίγα πράγματα ένα από αυτά
    το πιό κάτω τραγούδι
    - όχι τραγουδάκι;;;
    - αμάν μ' αυτά τα υποκοριστικά στα ραδιόφωνα δεν τ'αντέχω άλλο
    - ραδιόφωνο;;; ρε έχουμε εκπομπή
    - το ξέχασα
    - το ξέχασες;;; πας καλά ας τα μπλογκ και τις μμμην πω καμιά κουβέντα και τράβα ετοιμάσου
    - καλά πάω πως κάνεις έτσι ωχουουουου... θα τα καταφέρουμε και πάλι όπως παλιά ΑΠΛΑ ΛΙΤΑ ΧΟΜΠΙΣΤΙΚΑ!

    Τις Κυριακές από παιδί τις σιχαινόμουνα

    Χάρης&Πάνος Κατσιμίχας


    Λοιπόν, τις Κυριακές ξυπνώ αργά
    και πίνω τον καφέ μου μοναχός μου.
    Mε τον ηλεκτρικό στον Πειραιά,
    χαζεύω τα εκτός και τα εντός μου.

    Κοιτάζω γύρω δεν με βλέπω πουθενά,
    μες στο μυαλό μου όλα ένα μάτσο.
    Δεν ξέρω αν λυπάμαι ή αν χαίρομαι,
    να σηκωθώ να φύγω ή να κάτσω.

    Διάφορα μούτρα, βαποράκια, ναυτικοί.
    Ποιοι να 'ναι οι κλέφτες και ποιοι οι πολισμάνοι;
    Ύστερα χώθηκα σε κάποιο σινεμά,
    δίπλα μου κάθονταν πεντέξι Πακιστάνοι.

    Σβήνουν τα φώτα και δεν είμαι πια κανείς.
    Γυμνές γυναίκες αστράφτουν στην οθόνη.
    Κανείς δεν νοιάζεται αν πεθαίνω ή αν ζω.
    Το χέρι μου γλιστράει στο παντελόνι.

    Κομμένη ανάσα, αγωνία μη σε δουν.
    Ούτε που ξέρω πως βρέθηκα εδώ πέρα.
    Μες στης βδομάδας το άθλιο πορνό,
    η Κυριακή είν' η χειρότερή μου μέρα.

    Στέκω στην πόρτα, ψάχνω για κλειδί.
    Μες στο μυαλό μου όλα ένα μάτσο.
    Τις Κυριακές από παιδί τις σιχαινόμουνα.
    Τραβάω την καρέκλα για να κάτσω.

    ReplyDelete
  8. @an205
    Αντε παιδί μου να ετοιμάσεις την εκπομπή κι ασε τα λόγια!
    3.30 πήγε, ακόμα εδώ είσαι;
    τσ τσ τσ

    Α!..ωραίο κομμάτι. Συμφωνώ κι εγώ με τους εαυτούς σου.

    ReplyDelete
  9. Πολυ καλο το ποστ.

    ζερο.

    ReplyDelete
  10. τελικά εχεις ωραίο «εαυτό».
    :)
    http://thelastrealanwnymous.wordpress.com

    ReplyDelete
  11. Αυτό που νομίζουν οι εαυτοί μας ότι μπορούν να αυτονομηθούν και να κάνουν κουμάντο πολύ μου τη δίνει!!
    Μερικές φορές θα ήθελα πολύ να τον βάλω στο mute να μην τον ακούω, να ησυχάσει το κεφάλι μου!!
    Μουατς!!

    ReplyDelete
  12. ...καλά ακόμα τα βλέπεις διπλα από τα σφηνάκια .. και προσπαθείς να βρεις δικαιολογίες...

    .. πως καταφέρνω να ισοπεδώνω όλα τα post.. ;..

    ReplyDelete
  13. Να προσθέσω κι εγώ την πινελιά μου?

    Τσοπάνα Rave - "Μουτοχαπεί"

    Από μικρό παιδί εμένα με κοπάναγα
    εγώ δεν είμαι αυτός που φανταζόμουνα
    θέλω να με βρω, να μου μιλήσω
    ψάχνω να βρω το νούμερο να μου τηλεφωνήσω

    Ετσι μια μέρα σπίτι μου με κάλεσα
    μα δεν μου άνοιξα και έξω με περίμενα
    τι μου έχω κάνει και δεν με θέλω πια
    αυτή η εσωστρέφεια μας θέλει χωριστά

    Μουτοχαπεί
    Μα δεν με άκουγα

    Εγώ μαζί μου δεν μιλιόμαστε
    όποτε είμαι μαζί μου πάντα τσακωνόμαστε
    με πήρα στο τηλέφωνο και τό 'κλεισα
    με είδα στο δρόμο μ' έφτυσα και με κλώτσησα

    Μια μέρα που τρυπήθηκα φρικάρισα
    πήρα βελόνα και κλωστή και με μαντάρισα
    σε μια πορεία στην Αθήνα μέρος έλαβα
    μα ήμουν μέλος των ΕΚΑΜ και με συνέλαβα

    Μουτοχαπεί μα δεν με άκουγα
    Μουτοχαπεί καλά με ήξερα μα δε με υπολόγισα

    Ετσι μια μέρα μ' ερωτεύτηκα
    μου έκανα καμάκι αλλά δεν δέχτηκα
    του εαυτού μου πάντα του τη φύλαγα,
    ακόμα κι αν με χτύπαγα δε μίλαγα

    Ετσι μαζί μου εγώ την ψώνισα
    τα πήρα με την πάρτη μου και αυτοκτόνησα
    τώρα που με σκότωσα μ' άφησα μόνο μου
    ψάνω στη νύχτα να με βρω να πω τον πόνο μου

    Μουτοχαπεί μα δεν με άκουγα
    Μουτοχαπεί καλά με ήξερα μα δε με υπολόγισα

    Makiaaaaaa....

    ReplyDelete