18.5.07

Ακούς ή μιλάς ?


Την Παρασκευή ήμασταν στις παραλίες με τα μαγιό και την Κυριακή φορέσαμε αδιάβροχα.
Έχει τρελαθεί αυτός ο καιρός!
Και οι άνθρωποι έχουν τρελαθεί.
Αν είχε διατηρηθεί η αρχική μου ανωνυμία, θα έλεγα μια ιστορία αλλά τώρα καλύτερα να μην το κάνω.
Είπαμε, έχουμε blog, αλλά οικογένειες δεν θίγουμε.

Εκεί που έχω καταλήξει πάντως είναι οτι όσο καιρό κι αν γνωρίζεις κάποιον, δεν είναι ποτέ αρκετός, για να πείς οτι τον ξέρεις. Εκεί που λες "ναι, είμαι σίγουρος για τις κινήσεις του" σου κάνει ένα τσάκ, και κάθεσαι και κοιτάζεις σαν χαζός.

Είναι τόσο, μα τόσο απλά τα πράγματα στις ανθρώπινες σχέσεις, κι επιμένουμε να τα κάνουμε δύσκολα. Δηλαδή, αν έχεις λίγη καλή θέληση και μια στοιχειώδης επιθυμία για επικοινωνία, γιατί να μην μπορείς να συνεννοηθείς;

Κι οταν λέω στοιχειώδης επιθυμία για επικοινωνία, εννοώ το να μπορείς να ακούσεις κάποιον οταν σου μιλάει, κι οχι να περιμένεις ανυπόμονα να τελειώσει για να πείς το κλασσικό "α, εγώ...".Και δεν έχεις ακούσει λέξη απο όσα ειπώθηκαν.
Γι αυτό έχουμε την αίσθηση της ακοής.Κι όμως είναι τόσο απλό. Μην βιάζεσαι..πάρε μια ανάσα, άνοιξε τα αυτιά σου και άκου.
Παίζει πολύ "εγώ" στις συζητήσεις. Μάλλον για αυτό καταλήγουν ανούσιες.

Αναφέρομαι σε όλων των ειδών τις σχέσεις. Φιλικές, ερωτικές, οικογενειακές.
Λες και τρέχουμε έναν αγώνα δρόμου για να αποδείξουμε...τι να αποδείξουμε; και σε ποιόν τελικά;

Σε μια παρόμοια συζήτηση με τον Άρη, κι ενώ καθόμασταν σε μια καφετέρια, είχαμε ένα ζευγάρι 2-3 τραπέζια μπροστά μας. Όχι μεγάλοι σε ηλικία. Τους παρατηρούσαμε.
Σχεδόν οση ώρα ήμασταν εκεί, δεν είχαν ανταλλάξει, οχι λέξη...ούτε καν ματιά!
Αυτός με την εφημερίδα του και εκείνη να κοιτάζει τον κόσμο να πηγαινοέρχεται.
Κι αυτό το έχω δεί πάρα πολλές φορές.
Ε, δεν συμβαίνει απο τη μία μέρα στη άλλη αυτό.
Και σίγουρα για να συμβεί, το έχουν επιτρέψει και οι δύο.

ΚΙ ενώ κάθομαι εδώ και γράφω για την έλλειψη επικοινωνίας, σε κάποιο άλλο μέρος του πλανήτη ακόμη και το να ερωτευτείς, τιμωρείται με θάνατο δια λίθοβολισμού.
Ο Κλέαρχος παρουσίασε τον παραλογισμό σε όλο του το μεγαλείο.
Κι όμως είναι πραγματικότητα.

Καλημέρες.


13 comments:

  1. Δυστυχώς συμβαίνει. Λέμε για τα σημερινά προβλήματα στην κοινωνία μας και το πιο βασικό είναι η έλλειψη επικοινωνίας και κατανόησης.
    Καλημέρες

    ReplyDelete
  2. Δεν είναι πολύ άσχημο να συμβαίνει αυτό;;; Κι όντως, είναι πολύ εύκολο να ακούς. Και να μιλάς όταν ακούει ο άλλος... Το προσπαθείς τουλάχιστον.

    ReplyDelete
  3. "...δεν λένε πια τίποτα μεταξύ τους, σαν να τα έχουν πει ...όλα!..."

    "Είναι τόσο, μα τόσο απλά τα πράγματα στις ανθρώπινες σχέσεις, κι επιμένουμε να τα κάνουμε δύσκολα. Δηλαδή, αν έχεις λίγη καλή θέληση και μια στοιχειώδης επιθυμία για επικοινωνία, γιατί να μην μπορείς να συνεννοηθείς;"-> στα λόγια μου έρχεσαι!!!!!!!!

    ReplyDelete
  4. Με το "α, εγώ..." στις συζητήσεις χτυπάς χορδή..το απεχθάνομαι και αν κ ντρέπομαι π το λέω, έχω πιάσει φορές τον εαυτό μου να το κάνει...προσπαθώ ίσως να επιδείξω τον εαυτό μου..το σιχαίνομαι όμως...
    Οσον αφορά το ζευγάρι μήπως καμιά φορά δεν έχει επέλθει βαρεμάα και συνήθεια, αλλά απλά ηρεμία και γαλήνη;;
    Ποτέ δε ξες..ίσως ο άντρας έτριβε το πόδι του οικεία στο δικό της και αυτή του έγλειφε που και που το δάχτυλο ωστε να γυρνάει τις σελίδες!!
    (τι είπα πάλι ο κινκυ...ΧαχΑΧΧΑχΑ)

    ReplyDelete
  5. θα συμφωνήσω πως οι ανθρώπινες σχέσεις πρέπει να παραμένουν απλές. Αλήθεια έχει πέσει πολύ εγώ τελευταία (σημείο των καιρών μάλλωο) και αυτό δημιουργεί απόσταση και περιπλέκει τις σχέσεις.
    Η άποψη που πάντα είχα είναι πως πρέπει πρώτα να ακούς και μετά να εκφράζεσαι. Επίσης αν δεν έχεις κάτι να πεις, μη λες... άχρηστο θάναι ή πρόβλημα θα δημιουργήσει.
    Το αυτονόητο είναι το ζητούμενο...

    ReplyDelete
  6. Εκεί που έχω καταλήξει πάντως είναι οτι όσο καιρό κι αν γνωρίζεις κάποιον, δεν είναι ποτέ αρκετός, για να πείς οτι τον ξέρεις. Εκεί που λες "ναι, είμαι σίγουρος για τις κινήσεις του" σου κάνει ένα τσάκ, και κάθεσαι και κοιτάζεις σαν χαζός. << αυτό δεν το θεωρώ πάντα αρνητικό, γιατί αλλιώς καταλήγεις σαν εκείνο το ζευγάρι που περιγράφεις στο τέλος.

    ReplyDelete
  7. Μικρή μου, δυστυχώς στην εποχή της πληροφορίας που ζούμε έχουμε καταλήξει να μαζεύουμε την πιο άχρηστη πληροφορία θεωρώντας την γνώση και ενώ ζούμε (αλήθεια ζούμε;;;) στην εποχή της τεχνολογίας δεν επικοινωνούμε ουσιαστικά, αληθινά....

    αν το ξε-χασες να στο θυμίσω

    Ξε - χάσαμε

    Ξεχάσαμε να γελάμε ,μου είπες
    όχι σαχλά κι ανόητα
    και κατά παραγγελία
    με τα κρύα αστεία τους
    αλλά να γελάμε πραγματικά,
    αυθόρμητα, αθώα, με την καρδιά μας
    με το γέλιο εκείνο που φωτίζει
    την ψυχή μας, το προσωπό μας, τα μάτια μας

    Ξεχάσαμε να κλαίμε ,σου είπα
    όχι κροκοδείλια με δήθεν ευαισθησία
    και κατά παραγγελία
    στα ειδικά αφιερώματα τους
    όπου πουλάν εξαγνισμούς συνειδήσεων
    φτηνά, με ένα τηλεφώνημα
    αλλά να κλαίμε πραγματικά
    μ' εκείνο το κλάμα το βουβό
    που δάκρυ δεν τρέχει αλλά
    η ψυχή πλυμμηρίζει
    γιά όλα αυτά που μας αγγίζουν
    στα βαθύτερα στρώματα του είναι μας

    Ξεχάσαμε να αισθανόμαστε, είπαμε
    την χαρά, τον πόνο, την αγάπη, τη λύπη
    όχι κατά παραγγελία με μία επιγραφή
    να μας το υπενθυμίζει
    αλλά ελεύθερα με την ψυχή μας, με την καρδιά μας,
    με όλο μας το είναι να βαπτίζεται στο συναίσθημα

    Κοιταχτήκαμε γιά μιά στιγμή
    κι ύστερα μουδιασμένοι όπως πάντα
    χαμηλώσαμε το κεφάλι και συνεχίσαμε
    να πληκτρολογούμε αποτελέσματα
    σιωπηλοί, ως συνήθως οκτώ με τρεις.................

    ReplyDelete
  8. Λοιπον, δεν θα με πιστεψεις, αλλά στην Σαντορίνη το 2003 και καθόμασταν σε ένα καφέ στα Φηρά ήταν απέναντί μας ένα ζευγάρι που δεν ειχε βγάλει κιχ... Ημασταν 1 ωρα στο καφε...και δεν είχαν βγάλει κιχ....ειναι τραγικο αυτό...να μην μιλας...εστω μια κουβέντα!!!

    ReplyDelete
  9. Α,εγω συμφωνώ μαζί σου αλλά εγώ πιστεύω ότι έχεις δίκιο. ;)
    Το θέμα είναι:συμμετέχεις στην συζήτηση για να ακούσεις και να μιλήσεις ή απλά για να πεις αυτά που θέλεις αφήνοντας αυτά που λένε οι άλλοι να μπουν από το ένα αυτί και να βγουν από το άλλο..;

    ReplyDelete
  10. egw meta to video-sok mono akouw. den milaw.

    ReplyDelete
  11. Πολυ σωστα ολα αυτα που γραφεις.

    ζερο.

    ReplyDelete
  12. δεν είχες τι να κάνεις και του άλλαξες χρώμα;;;

    ReplyDelete