Τελικά το σκ δεν κατάφερα να αράξω οπως υπολόγιζα απο Παρασκευή.
Καλύτερα..Ο Αρης ένας απ’τους λίγους ανθρώπους που καταφέρνω να επικοινωνώ τα τελευταία 3 χρόνια και πλέον πολύ καλός φίλος,πήρε άδεια απ΄τη μαμά πατρίδα και αφίχθη την Παρασκευή.Απ΄την πρώτη κιόλας μέρα αρχίσαμε τις καταχρήσεις!
Θυμήθηκα τις παλιές,καλές μέρες του καλοκαιριού που έφυγε.Έτυχε να δουλέψουμε μαζί σε ένα bar και θέλαμε ένα μπουκάλι tequila ανά 3 μέρες(λευκή,με λεμόνι και αλάτι σε σφηνάκια..έτσι λέι η συνταγή!).Τα σφηνάκια έδιναν κι έπαιρναν και στο τέλος της βραδιάς το σκούπισμα και το σφουγγάρισμα, έμοιαζαν καταναγκαστικά εργα!
Ήπιαμε πολλά,είπαμε ακόμη περισσότερα (όπως πάντα),γελάσαμε με τα διάφορα που ακούμε πως σχολιάζουν για εμάς (στο νησί δεν νοείται 2 ανθρωποι αντίθετου φύλου,να κάνουν τόσο πολύ παρέα και να μην τρέχει τίποτα μεταξύ τους) και φυσικά αρχίσαμε πάλι να κάνουμε σχέδια για τον επόμενο χειμώνα,που πρέπει να οργανωθούμε έτσι ώστε να μας βρεί στα βόρεια της Ευρώπης.
Παντοτε πίστευα πως κάθε άνθρωπος που μπαίνει στη ζωή μου και γενικότερα κάθετι που μου συμβαίνει υπάρχει κάποιος λόγος.
Δεν ξέρω για ποιο λόγο μπήκε στη ζωή μου ο Άρης,αλλά επιτέλους βρήκα έναν άνθρωπο που όσες ώρες κι αν περάσουμε μαζί, δεν υπάρχει περίπτωση να βαρεθούμε.Ολοκληρο το καλοκαίρι μαζί,ύστερα 15 μέρες Θεσσαλονίκη, ύστερα αλλες 10 Ισπανία..αν μή τι αλλο,δοκιμάστηκαμε.
Παντοτε με τρόμαζε το ενδεχόμενο της συγκατοίκησης. Εχω ανάγκη τον χώρο και τον χρόνο μου. Με ενοχλεί οταν κάποιος απαιτεί. Οταν μπλέκεται μες στα πόδια μου. Όταν νιώθω πως κρέμεται απο πάνω μου. Όταν γίνεται needy όπως λέει και η Lily.Είτε αυτός είναι φίλος,είτε γκόμενος(τώρα που το ξανασκέφτομαι,κυρίως στους γκόμενους με ενοχλεί..για τους φίλους μου έχω περισσότερες αντοχές).Με τον Αρη δεν το φοβάμαι. Ξέρει τι σημαίνει "σεβασμός" και "κατανόηση".Με ξέρει καλά πλέον και με έχει αποδεχτεί παρ’ολες τις παραξενιές μου,τις μαύρες μέρες,τα στραβά κι ανάποδα που έχω στο μυαλό μου.
Τελικά έχει πολύ μεγάλη σημασία να μπορεί καποιος να σε δεχθεί οπως είσαι,χωρίς να προσπαθεί να σε αλλάξει,ούτε στο ελάχιστο...είναι ωραίο σαν θεωρία,αλλά στην πράξη είναι ακόμη καλύτερο!
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment