1.12.06

Computer addiction services..έχουμε;


Έχουν εξαφανιστεί όλοι οι φίλοι μου!!
Χτύπησε ο ιός και δεν υπάρχει αντίδοτο!Δεν μπορώ να καταλάβω,τι επιδημία είναι αυτή που έχει πέσει τα τελευταία 2 χρόνια κι έχουν κολλήσει όλοι την φάτσα τους σε ένα pc, ανταλλάσοντας κουβέντες του τύπου "σκότωσέ τον ρε μαλάκα","λίγο ακόμη και ανεβαίνω level","θα φύγω απ΄το guilt" και άλλα τέτοια ωραία, που με τον καίρο έμαθα κιόλας τι σημαίνουν.
Μάλιστα προσπάθησαν κάποιοι απο αυτούς να με πείσουν να ξεκινήσω κι εγώ ένα παρόμοιο παιχνίδι."Έλα,θα σου αρέσει..παίζουν κι άλλες κοπέλες".Το σκεφτόμουν σε κάποια φάση για να πώ την αλήθεια,αλλά ευτυχώς δεν έκατσε ποτέ. Για σκέψου να πάθαινα κι εγώ μια τέτοια παράκρουση??
Μιλάμε για την απόλυτη αποχαύνωση!

Το να παίξεις 2,3,5 ώρες ok,το καταλαβαίνω.. ή έστω μπορώ να δείξω την απαιτούμενη κατανόηση..Αλλά αυτό το πράγμα..

Συνοπτικά η κατάσταση έχει ως εξής:Ένα 10ωρο στην καλύτερη για αυτούς που φοιτούν.
Οι υπόλοιποι που δουλεύουν,δεν έχουν τέτοια δυνατότητα,αλλά μεταξύ δουλειάς και ύπνου,φροντίζουν να παίρνουν την δόση τους(όπου, αμελητέα δεν την λες!).

Προσωπική ζωη? χαχαχα..θα αστειεύεσαι..όσοι δεν έχουν χωρίσει ακόμη,βρίσκονται στα πρόθυρα,κι όσοι είναι μόνοι,μάλλον θα παραμείνουν στο ίδιο μοτίβο για πολύ καιρό.Όταν βρισκόμαστε όλοι μαζί, που γίνεται σπάνια πια.. μάντεψε τι συζητήσεις γίνονται συνεχώς!

Τώρα θα μου πεις..κι εσένα τι σε νοιάζει,όταν αυτό τους γεμίζει?
Ε, μα πώς να μην με πειράζει;
Μου λείπουν κάτι απογεύματα που μοιραζόμασταν κι ας ήμασταν στη μαλακία ολη την ώρα.Συζητήσεις και πλάνα για το μέλλον κι ας μην έβγαιναν ποτέ.
Κουβέντες για καθημερινά πράγματα.Υπήρχαν και στιγμές που βαριόμασταν,αλλά βαριόμασταν όλοι μαζί,κι αυτό μετρίαζε λίγο την κατάσταση.
Δεν παρουσιάζω τα πράγματα τραγικά.. κι όμως έτσι είναι!
Ένα pc game με έκανε να ξενερώσω απο έναν παλιό τρελό έρωτα,ένα pc game ευθύνεται που ο Α.( ένας απ’ τους καλύτερους φίλους μου) έχει αφήσει τη σχολή 2 χρόνια πίσω(κι έπεται κ συνέχεια!!),ένα pc game έχει αντικαταστήσει τις αληθινές ζωές με εικονικές!
Παρεμπιπτόντως, χθες μιλούσα με τον Α.
Μου ανέσυρε 9854 χιλιοειπωμένες δικαιολογίες για να μου εξηγήσει γιατί έκαψε τα 5 εργαστήρια και σε αυτό το εξάμηνο, κ κράτησε μόλις το 1 και το θεώρησε και επιτυχία!
Κάτσε βρε αγάπη μου, ούτε Χριστούγεννα δεν έχουν φτάσει ακόμη.. θα φτάσει ως τον Φλεβάρη αυτό το καημένο εργαστήριο?
Το έχουμε συζητήσει άπειρες φορές το θέμα.. τουλάχιστον συνεχίζουμε να το αντιμετωπίζουμε με χιούμορ.
«40 θα φτάσεις κι ακόμη στην Καβάλα θα είσαι να κυνηγάς πτυχίο!»
«Για αυτό ψάχνω για δουλειά ρε.. θα αγοράσω κι ένα σπιτάκι.. μια χαρά θα είμαι. Θα πάρω και πτυχίο κάποτε..»


Να πω κι αλλα?..οχι,θα σταματήσω εδώ..δεν υπάρχει λόγος.
Το κακό είναι οτι ολο αυτό οσο πάει και εξαπλώνεται...κι άντε να δούμε που θα φτάσει!

2 comments:

  1. χεχεεχεχ
    καλώς σε βρήκα!
    Που λες δεν μπορώ να πω πως σε καταλαβαινω απόλυτα..
    Αλλά το μόνο σίγουρο είναι πως δεν θα κολλούσες με το παιχνίδι...:Ρ
    Το Δεκέμβρη που μας πέρασε ένας φίλος με έπεισε να παίξω wow οκ στην αρχή δεν συγκινήθηκα ιδιαίτερα μετά άρχιζα να παίζω και ήταν ωραία μέχρι που έφτασα στο lvl 30 κ τα παράτησα έγινε πολύ βαρετό...!
    και να φανταστείς πως περνάω ώρες μπροστά στο πισι.. αλλά ευτυχώς ξεκόλλησα απο το wow :P
    μπορείς να το δοκιμάσεις αν θες μην φοβάσαι:Ρ

    Φιλικά
    Άντη

    ReplyDelete
  2. Τελικα τι εγινε ο φιλος σου ο Α. ? Συμμαζεψε την σχολη του? Ολα αυτα που λες ειναι σωστα... επειδη δεν βρισκουμε καποιο νοημα στη ζωη μας προσπαθουμε να το βρουμε στην εικονικη πραγματικοτητα,ξεχνωντας φιλους,υποχρεωσεις,τον εαυτο μας.....

    ReplyDelete