Έμεινα λίγο πίσω στο blog τις τελευταίες μέρες επειδή αφενός στη δουλειά είχαμε πρόβλημα με το internet και αφετέρου στο σπίτι μου πηγαίνω μόνο για ύπνο (καμία φορά ούτε καν για αυτό).
Αν η μέρα είχε 3-4 ωρίτσες παραπάνω σίγουρα θα ήταν πολύ καλύτερα.
Δεν μπορώ να πώ πως πιέζομαι ιδιαίτερα, αλλά να...με 3-4 ωρίτσες, δεν θα έγραφα καν τη λέξη "πιέζομαι".
Update λοιπόν...
Δημιουργικές ασχολίες είχαμε στο βιβλιοπωλείο της Οίας.
Κατ’ αρχήν η ιστορία του βιβλιοπωλείου...
2 νέα παιδιά απ’ την Αμερική ήρθαν διακοπές στο νησί πριν 2 χρόνια, τους άρεσε, βρήκαν χώρο κι έφτιαξαν το πιο "σπιτικό" βιβλιοπωλείο που έχω δεί ποτέ.
Έχει χώρους, οπου αν παρατηρήσεις προσεκτικά, κρύβονται 5 στρώματα (στρώματα απο αυτά που κοιμόμαστε). Κι όμως με μια πρώτη ματιά δεν φαίνεται κάτι.
Αυτά, υπάρχουν εκεί, γιατί ανά καιρούς έρχονται παιδιά απο διάφορα μέρη του κόσμου και μένουν μέσα. Η φιλοξενία του βιβλιοπωλείου μαθεύεται απο στόμα σε στόμα, απο αυτούς που έρχονται και φεύγουν. Δίπλα απ’ το βιβλιοπωλείο, τα παιδιά έχουν πάρει κι ένα υπόσκαφο σπίτι που κι εκεί υπάρχουν κρεβάτια, κουζίνα και μπάνιο.
Με λίγα λόγια πρόκειται για ένα πολύ καλά οργανωμένο κοινόβιο.
Θεωρητικά θα μπορούσα να σκεφτώ πολλά προβλήματα που θα μπορούσε να έχει μια τέτοια κατάσταση. Κι όμως όσοι πάνε εκεί μαθαίνουν να λειτουργούν συλλογικά με τις δουλειές και του σπιτιού αλλά και του βιβλιοπωλείου. Κι όσοι δεν το αντέχουν, απλά φεύγουν.
Τα βράδια συχνά πηγαίνουμε εκεί για κρασάκι, για κουβέντα με κόσμο που έρχεται και ενίοτε για προβολή ταινιών.
Υπάρχει προτζέκτορας. Και πάλι σε πολύ κρυφό σημείο.
Πολύ οικείος χώρος.
Χαίρομαι που βλέπω πως γίνονται ακόμη τέτοιες κινήσεις και που είναι εφικτές και υλοποιήσιμες. Καλή θέληση χρειάζεται μόνο και να ξεφύγουμε απο τις ανέσεις που μας έχουν μάθει να χρειαζόμαστε. Η καλή παρέα και οι νέες εμπειρίες είναι πολύ πιο σημαντικά απο ολα αυτά που νομίζουμε πως χρειαζόμαστε.
Προχθές λοιπόν βρεθήκαμε ξανά εκεί για ένα "γεια" στον Chris (έναν απο τους 2 ιδιοκτήτες).
Υπάρχει μια γωνία που ήθελε να την φτιάξει ώστε να φαίνονται όσο το δυνατόν περισσότερα εξώφυλλα βιβλίων. Ιδέες απο εδώ, ιδέες απο εκεί, την βρήκαμε τη λύση.
Κι όχι μόνο την βρήκαμε, αλλά την κάναμε και πράξη.
Πρίν:
Και μετά :
Οι επόμενες θα είναι όταν θα ανθίσει το γιασεμί στον κήπο που θα φτιάξουμε. :)
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
kana vivlio diavazete h mono krasia?
ReplyDeleteΑαα! Τέλειο ακούγεται!! Μπράβο!! :)
ReplyDeleteΌμορφα!!!!!!
ReplyDeleteΈχω ρακί και κάτι ράφια που θέλουν ξεσκόνισμα....
ReplyDeleteαχουυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυ!
ReplyDeleteΤ Ε Λ Ε Ι Ο ! Θέλω κι εγώωω :(
@lazinio
ReplyDeleteΑ, δεν ξέρω. Εγώ μόνο τις εικόνες βλέπω :P
Με τόσα βιβλία εκεί μέσα, δεν αποφεύγεται η ανάγνωση.Λίγο απ' ολα.
@blogaki
Μα, είναι τέλειο! :)
@Pieta
Οταν έρθεται θα πάμε :)
@an205
Εχεις ρακί? Εφτασα!!
Εσυ σκονισμένα ράφια? χαχαχα...ωραίο!
@joan
Εεεεελα κι εσυυυυυυ! :)
Το σκότωσα το
ReplyDeleteαίρθαιτε
έρθαιτε
αίρθετε!!
Ερθετε ε? ναι ναι!
μπορείι κ να ρθω απόψεε μπορεί να ρθωωω σαλαλαλα :D
ReplyDeleteΧαίρομαι που η άνοιξη σε γέμισε δημιουργική κι αισιόδοξη διάθεση...
ReplyDeleteΠού να ανθίσει και το γιασεμί δηλαδή...
0:)
auta einai 'free corners'...
ReplyDeleteΕνα από τα όνειρα που είχα πάντα ήταν να δουλευα σε ένα τέτοιο μέρος με πολλα βιβλία..... Τι όμορφο....:)
ReplyDeleteνα διαβάζετε βιβλία για κρασιά..
ReplyDelete@joan
ReplyDeleteΑπόψε;
Εδώ θα είμαστε, θα σε περιμένουμε :)
@Aggelos
Αγγελε, που να πιάσουν κ τίποτα ζέστες...θα το απωλέσουμε!
@trip your dream
Αυτό ακριβώς!
@jul
Φύγε παιδί μου απ’ το γραφείο κι απ’τον Βελζεβούλ να βρείς την υγειά σου!
@katourimeni podia
Πώς φαίνεται ο σοφός άνθρωπος!
Παίρνω πίσω αυτό με την εκτίμηση που σου είπα το πρωί.
τόσο εύκολα??
ReplyDeleteΔεν κάνει ε;
ReplyDeleteΕ, λοιπόν οχι!!
Ο χρόνος και η συμπεριφορά σου είναι παράγοντες καθοριστικής σημασίας για το αν θα κερδίσεις και πάλι την εκτίμηση μου.
(Καλά το πάω;
Να το αφήσω ή να βάλω κι άλλο;)
Καλά μιλάμε με την ψώρα που έχω με τα βιβλιοπωλεία όλο εκεί μέσα θα ήμουν!
ReplyDeleteΠολύ μου αρέσει!
μου θυμισες αυτα που λενε για τα μυαλα και τα αλεξίπτωτα...))
ReplyDelete