Τρέχω

Τον τελευταίο καιρό, οι υποχρεώσεις έγιναν πολλές.
Μπήκε Μάιος και το νησί ετοιμάζεται πυρετωδώς για την καινούρια σεζόν.
Με όποιον και να μιλήσω, εχει δουλειές, δεν προλαβαίνει, βιάζεται... μια τέτοια κατάσταση.
Μαζί τους κι εγώ, αν και ξέρω οτι δεν έχει έρθει ακόμη ο καιρός να γκρινιάζω.
Θα έχω αρκετό χρόνο μπροστά μου, και πολύ πιο σημαντικά πράγματα για να το κάνω.

Προς το παρόν, τρέχω με τα διάφορα καθημερινά ,που έχω την εντύπωση πως μέρα με την ημέρα γίνονται ολο και περισσότερα. Η δουλειά μου, το μαγαζί της μαμάς (έλα να με βοηθήσεις κι εσύ λιγάκι), οι φίλοι που ετοιμάζουμε διάφορα τον τελευταίο καιρό, η μικρή μου αδελφή που κάνει προετοιμασία για το lower και θέλει βοήθεια, λάστιχο έχω γίνει.

Χθές έκλεισα και την δεύτερη δουλειά. Ξεκινάμε μέσα στις επόμενες 10 μέρες.
Δούλεψα και πέρυσι το καλοκαίρι εκεί. Τώρα πια το περιβάλλον μου είναι αρκετά οικείο, υπάρχει εμπιστοσύνη και πολύ ευχάριστο κλίμα.
Το κυριότερο απ’ ολα βέβαια είναι οτι μιας και ο Δημήτρης (το αφεντικό ντε!) δεν είχε βρεί υπαλλήλους, μου ανέθεσε να το κάνω. Και βρήκα. Για ακόμη ένα καλοκαίρι θα δουλέψω με φίλους κι αυτό μου το κάνει ακόμη πιο εύκολο. Υπάρχει συνεννόηση μεταξύ μας και νομίζω θα βγάλουμε εύκολα την δουλειά. Εκτός αυτού, μέσα Ιουλίου έρχεται και ο Άρης. Και πέρυσι μαζί δουλέψαμε. Όταν έρθει κι εκείνος απ’ την μαμά πατρίδα, θα είμαστε κομπλέ στο μαγαζί.

Η αλήθεια είναι οτι ανυπομονώ να ξεκινήσουμε εκεί, για να έχω μια δικαιολογία στον εαυτό μου να αφήσω την πρωινή δουλειά. Βαρέθηκα να δουλεύω στο γραφείο.Είμαι εδώ 1,5 χρόνο τώρα και δεν νομίζω οτι θέλω να μείνω παραπάνω. Τουλάχιστον οχι πολύ παραπάνω. Θέλω να κάνω άλλα πράγματα.Να κινούμαι.Να έχω τριβή με τον κόσμο.Να γνωρίζω καινούριους ανθρώπους.
Το προηγούμενο καλοκαίρι κράτησα και τις 2 δουλειές. Φέτος ξεκινάμε αρκετά νωρίτερα εκεί και δεν νομίζω οτι θα μπορέσω να τα κάνω και τα 2 για τους επόμενους 4 μήνες.
Πάντως για αρχή, μιας και θα είναι χαλαρά τα πράγματα, θα μείνω.

Οι δύο δουλειές, απο την περσινή μου εμπειρία, μου κλέβουν πάρα πολύ χρόνο απο την προσωπική μου ζωή. Θυμάμαι οτι δεν έκανα κάτι άλλο πέρα απ’ το να κοιμάμαι και να δουλεύω. Βέβαια το βράδυ, πάλι με φίλους ήμουν, αλλά ταυτόχρονα δούλευα, οπότε δεν είναι το ίδιο. Δεν θα αφήσω να συμβεί το ίδιο και φέτος. Τώρα, περισσότερο απο ποτέ, χρειάζομαι ελεύθερο χρόνο. Για να ξεκινήσω εντατικά μαθήματα στα ισπανικά (αν θέλω να περάσω τον επόμενο χειμώνα στην Ισπανία), αλλά και για να βλέπω κάποιους ανθρώπους.

Τελοσπάντων, ολα αυτά προς το παρόν είναι σκέψεις. Περιμένω να δώ πως θα εξελιχθεί η κατάσταση στην πράξη και μετά οι αποφάσεις.
Τουλάχιστον κάποια πράγματα τα έχω ήδη κλείσει στο μυαλό μου.